өртелү

өртелү
1. Берәр нәрсә белән каплану. Каплану, томалану (мәс. томан белән). күч. Киенү асыл киемнәргә өртелү 2. күч. Йөздә, чырайда нин. б. хис-тойгы чагылу тур. йөзе сагыш пәрдәсенә өртелгән 3. күч. диал. Яшеренү, качып котылу кеше сүзеннән өртелеп тору өчен килдем

Татар теленең аңлатмалы сүзлеге. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "өртелү" в других словарях:

  • ве́ртел — вертел, а; мн. а, ов …   Русское словесное ударение

  • төртелү — 1. Хәрәкәттә берәр нәрсәгә килеп бәрелү, тию 2. Хәрәкәттә кинәт берәр тоткарлыкка, комачауга очрау. Берәр нәрсәгә очрау, тап булу 3. күч. Берәр нәрсәгә тукталу, төбәлү, хәрәкәтсез калу караш бер ноктага төртелү. Берәр нәрсәгә зур игътибар белән… …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

  • Ве́ртел большо́й — (trochanter major, PNA, BNA, JNA) выступ на проксимальном эпифизе бедренной кости, расположенный латеральнее и выше ее шейки; место прикрепления грушевидной мышцы, а также средней и малой ягодичных мышц …   Медицинская энциклопедия

  • Ве́ртел ма́лый — (trochanter minor, PNA, BNA, JNA) выступ на проксимальном эпифизе бедренной кости, расположенный медиальнее и ниже ее шейки; место прикрепления подвздошно поясничной мышцы …   Медицинская энциклопедия

  • Ве́ртел тре́тий — (trochanter tertius, PNA, BNA, JNA) наиболее выступающий участок ягодичной бугристости бедренной кости; место прикрепления части волокон большой ягодичной мышцы …   Медицинская энциклопедия

  • ве́ртел — а, мн. вертела, м. 1. Металлический прут, стержень для жаренья мяса над огнем. Костер. Убитая птица жарится на вертеле. Кетлинская, Мужество. 2. То же, что вертлюг (в 1 знач.) …   Малый академический словарь

  • этелә-төртелә — рәв. Кешеләр тыгын булган урында үзара бәрелеп, орынып …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

  • күртелі — сын. сөйл. Күртешелі. Дүкенге кірген былғары к ү р т е л і адам кішкене ғана әйнектен түскен болымсыз сәуледен іштегілерді анық көре алмай, состиып жол ортада тұр (М. Құмарбекұлы, Жер иесі, 40) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • вертел — укр. вертель сверло, вертел , др. русск. вьртьлъ, болг. въртел вертел , в. луж. wjercel поворотный круг . От вертеть, потому что мясо жарилось над огнем на вертеле, который при этом поворачивался. См. Торбьёрнссон 2, 99; Преобр. 1,76; Mi. EW 384 …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • вертел — вертел, вертела, вертела, вертелов, вертелу, вертелам, вертел, вертела, вертелом, вертелами, вертеле, вертелах (Источник: «Полная акцентуированная парадигма по А. А. Зализняку») …   Формы слов


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»